نخستين معلم، خدا است:« وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء کُلَّهَا» (بقره/31)

[به آدم نام هاي (اشيا و خواص و اسرار چيزهايي را که نوع انسان از لحاظ پيشرفت مادي و معنوي آمادگي فراگيري آن ها را داشت، به دل او الهام کرد و بدو) همه را آموخت...]

دومين معلم، پيغمبرانند:

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ رُسُلًا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَاؤُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ (روم/47)

[ما پيش از تو، پيغمبران بزرگواري به سوي اقوام خود روانه کرده ايم و ايشان براي آنان دليل ها و برهان ها ذکر کرده اند و بديشان معجزات روشني نموده اند...]

سومين معلم، علما و فرزانگانند:

الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَکَفَى بِاللَّهِ حَسِيبًا (احزاب/39)

[کساني هستند که رسالت هاي خدا را مي رسانند و از او مي ترسند و از کسي جز خدا نمي ترسند، و کافي است که خدا حسابرس باشد...]