تا چند وقت دیگر زنده نمی ماند ...
کودک سوال کرد چند وقت دیگر ؟
دکتر گفت پاییز ...
بچه گفت پاییز یعنی چه روز ؟
دکتر گفت وقتی که برگهای درختان میریزد ...
بچه خانه آمد و نخ و سوزن برداشت،
[ شنبه 93/7/26 ] [ 11:11 عصر ] [ شبنم موحد ]
با تو بودن
لذت بخش است
مثل
آب خوردن از لیوان سفالی......
[ سه شنبه 93/7/22 ] [ 9:14 عصر ] [ شبنم موحد ]
[ سه شنبه 93/7/22 ] [ 12:5 عصر ] [ شبنم موحد ]
مامان، بابا ، داد نزنید!!!
امروزه دیگر والدین برای تنبیه کودکان کمتر متوسل به تنبیه بدنی می شوند و در واقع به جای بلند کردن دست، صدای خود را بالا می برند. غافل از این که بعضی از کلمات به کار رفته در فریاد ها از صدمات بدنی هم بدترند.
راه حل کوتاه مدت و مشکلات دراز مدت
برخی از والدین همیشه در حال فریاد زدن هستند .گویی کودکان صدای آنها را نمی شنوند. وقتی کودکان با هم جنگ و دعوا می کنند، تکالیف شان را انجام نداده اند و والدین مجبور شوند مسآله ای را برای چندمین بار تذکر دهند چنان فریاد می زنند که گویی در اپرا هستند.
گاهی والدین تصور می کنند فرزندشان آنقدر به فریاد آنها عادت کرده است که در صورتی که فریادی را نشنود هیچ عملی را انجام نخواهد داد.
چرا نباید سر بچه داد زد؟
البته والدین در سکوت بعد از فریاد احساس خیلی بدی پیدا می کنند و در واقع این احساس با احساس والدینی که در برخورد با کودک از کمربند استفاده کرده اند تفاوتی ندارد. آنها هم بعد از استفاده از کمربند پشیمان می شوند و به همین شدت ناراحت خواهند شد.
فریاد جای کمربند را می گیرد و هر چه تعداد و نوع کلمات به کار برده شده در هنگام عصبانیت بیشتر باشد، شدت صدمات روحی ایجاد شده در کودک بیشتر و متأسفانه عوارض این صدمات طولانی مدت خواهد بود. می توان با اطمینان گفت بالا رفتن صدا در بیشتر خانواده های امروزی امری طبیعی است. شاید فریاد زدن بر سر نوپایی که در خطر است شروع این رفتار غلط باشد.
وقتی والدین رو درروی کودک با عصبانیت بر سرش فریاد می زنند، کاملاً کنترل خود را از دست داده اند و کلمات را به سمت او پرتاب می کنند، و با توهین و تهدید روح کودک را نشانه می گیرند. البته خیلی سخت است برای بیستمین بار به کودک بگویید وسایل نقاشی ات را از وسط اتاق جمع کن. اما لطفاً به سوال ما پاسخ دهید.
آیا چنانچه در هنگام خرید از فروشگاه متوجه شوید لوازم خریداری شده خوب بسته بندی نشده بر سر فروشنده فریاد می زنید که «چقدر بی عرضه ای؟!» یا وقتی متوجه می شوید که معلم فرزند شما در آموزش ریاضی ضعیف عمل کرده بر سر او فریاد می زنید که «حواست کجاست؟!»
پس چطور به خودتان اجازه می دهید بر سر کودک خود فریاد بزنید؟ این فریاد هم به اندازه ی فریاد زدن در محل کار و محیط اجتماع زشت است. پس چرا تصور می کنیم فریاد زدن در خانه کاری قابل قبول است؟
برخی از والدین این مسئله را خوب درک کرده اند و مراقب رفتار خود هستند آنها به خاطر می سپارند که حتی اگر فرزندشان (بخصوص در سن نوجوانی) به شدت عصبانی شده و فریا د می زند، والدین نباید با فریاد پاسخ او را بدهند. بلکه رفتار آنها باید الگویی برای فرزندان باشد تا توانایی تسلط بر خود را کسب کنند.
باید به خاطر سپرد فریاد زدن برای تصحیح رفتار کودک روش مناسبی نیست. بلکه برای این منظور باید برنامه ریزی بلند مدتی را اجرا کرد. اگر چه فریاد می تواند در کوتاه مدت خطری را از کودکان دور کند ولی اثرات منفی بلند مدت آن قابل جبران نخواهد بود.
اگر می خواهید به کودک آموزش دهید چگونه لباسش را بپوشد لازم نیست بگویید «چقدر بی دست و پایی» وقتی با این کلمات به شخصیت کودک حمله کنید، اعتماد به نفس او را از بین می برید و اینجاست که تخریب آغاز می شود. وقتی کودک یک ساله اشیا را در دهان خود می گذارد نباید بر سرش فریاد زد. او در حال شناخت محیط است. اگر فرزند نوجوان شما تمایل ندارد تعطیلات آخر هفته را با شما باشد او را درک کنید او به دنبال رسیدن به استقلال است. به جای داد و فریاد مراحل رشد فرزندان خود را درک کنید و شیوه صحیح زندگی را به آنها بیاموزید. آموزشی همراه با احترام و تکریم و نه توهین و تضعیف.
منبع:tebyan.net
[ سه شنبه 93/7/22 ] [ 11:40 صبح ] [ شبنم موحد ]
این خنده هایی که طعم عسل می دهند و قلب آسمان را آب می کنند ، ای کاش همیشه در
چهره هایتان باقی بمانند !
روز کودک مبارک . . .
[ چهارشنبه 93/7/16 ] [ 8:44 عصر ] [ شبنم موحد ]
من معذرت میخوام !!!
از چه سنی باید به بچه ها آموزش دهیم که عذرخواهی کنند؟
هر انسانی باید از مراحل مختلف رشدی عبور کند تا به بزرگسالی برسد. این مراحل رشد شامل رشد جسمی، جنسی، روانی و اجتماعی است. اگر دوران شیرخوارگی را کنار بگذاریم، کودک از 3 سالگی تا 7 سالگی و بعد، از 7 تا 11 سالگی در دوران کودکی به سر می برد. از 3 تا 7 سالگی یعنی سنین پیش از دبستان، کودک تفکر شهودی دارد، فکرهای عمیق ندارد و در کارهای خود، بی منطق است.
علاوه بر این، خودش را مرکز عالم می داند و تصور می کند همه باید مطیع او باشند و همه چیز را از آن خود می داند. نکته مهم تر اینکه کودک، خوب و بد را به صورت انتزاعی در نظر نمی گیرد و کارهایی را که انجام می دهد، خطا نمی داند. اما از سن 6 سالگی، به مرور زمان خوب و بد را می شناسد و منطق، کم کم در افکار و اعمالش شکل می گیرد. در سنین کودکی، بچه ها همه چیز را بزرگ تر از حد واقعی اش در نظر می گیرند و به بیان دیگر، همه چیز در نظر بچه ها غلو شده است، بنابراین والدین باید بدانند در این سنین، بچه ها را زیاد تنبیه یا تشویق نکنند چون بسیار مضر است.
کودکان، بسیاری از کارهای خود را بد نمی دانند، بنابراین چگونه باید به آن ها یاد بدهیم که عذرخواهی کنند؟
بچه ها در سنین کودکی، بیشتر به رفتار پدر و مادرشان توجه دارند، به عنوان نمونه، اگر پدر پشت تلفن به دوستش دروغ بگوید، دروغ گفتن برای بچه نهادینه می شود و احساس نمی کند اگر دروغ گفت باید عذرخواهی کند. والدین لازم است جلوی فرزندشان به صورت غیرمستقیم عذرخواهی کنند تا بچه یاد بگیرد اگر کار بدی انجام داد، لازم است عذرخواهی کند. البته این عذرخواهی باید به صورت معقول باشد، نه غلو شده.
چگونه والدین باید به صورت غیرمستقیم به بچه ها عذرخواهی را یاد بدهند؟
اگر کودک، کاری کرده که در جامعه عرف نیست و کار بدی تلقی می شود، والدین باید بدون اینکه شخصیت بچه را زیر سوال ببرند یا احساس منفی به کودک منتقل کنند، به عنوان نمونه به جای بیان الفاظی مانند «تو بچه بدی هستی»، «دیگر دوستت ندارم» به کودک خود بگویند «تو خوبی، ولی این کارت اشتباه بوده» یا «اگر من جای تو بودم، می گفتم ببخشید» علاوه بر این، والدین باید در نظر داشته باشند همان طور که نباید شخصیت کودکشان را زیر سوال ببرند، نباید نسبت به رفتار او بی تفاوت باشند و هر کاری کرد به رویش نیاورند.
روش های غیرمستقیم دیگر که والدین باید از آن طریق به کودکشان عذرخواهی کردن را بیاموزند، «نقاشی کشیدن» و «داستان اسباب بازی ها» است. در روش نقاشی کردن، اتفاقی که سبب شده کودک کار زشتی انجام دهد را نقاشی می کنیم. به عنوان نمونه، اگر کودک در مدرسه با دوستش دعوا کرده و او را کتک زده، این اتفاق را با کمک کودک نقاشی می کشیم و یک کودک گریان را ترسیم می کنیم و از کودک می پرسیم: «اگر بخواهیم دوستت لبخند بزند باید چه کار کنی؟» و آن زمان عذرخواهی را به او یاد می دهیم.
در روش داستان اسباب بازی ها نیز مشابه نقاشی کردن، از شخصیت های داستانی استفاده می کنیم و یک داستان تعریف می کنیم و از فرزندمان می خواهیم که در مورد آن کار بد، قضاوت کند. ممکن است پاسخ کودک، عذرخواهی نباشد. والدین باید به او کمک کنند تا به این نتیجه برسد.
ادامه مطلب...
[ چهارشنبه 93/7/9 ] [ 8:1 عصر ] [ شبنم موحد ]
میخوام باهوش باشم !
شما با انجام دادن این تمرین ها و ورزش ها هوش و قدرت یادگیری نوزادتان را افزایش خواهید داد،اما چه تمارینی این خاصیت را دارند؟
ورزش صدا ورزش بینایی ورزش دهانی ورزش لمسی
ورزش برای نوزادان باید به گونهای باشد که به آنها بیاموزد چگونه به تدریج از حواس پنجگانه خود برای شناسایی محیط اطرافشان استفاده کنند.طبیعی است که هر نوزاد به سمت رنگهای شاد و براق جذب شود.باید فعالیتهای ورزشی را که برای آنها انتخاب میکنید به گونهای باشند که نوزاد هر چه بهتر محیط نزدیک خود را بشناسد و سپس به تدریج موفق به کشف دنیاهای دورتر شود.کنجکاوی نوزاد در این سن بسیار طبیعی است و مادامی که والدین در حین انجام هر نوع فعالیت در کنار او باشند،خطری متوجه او نخواهد بود.فعالیتهای بسیاری وجود دارد که در کنار بازی یک جلسه آموزشی هم محسوب میشود.در این مطلب ما بعضی فعالیتهای ساده برای نوزاد را به شما معرفی میکنیم:
این فعالیتی است که بسیاری از والدین آن را انجام میدهند بدون آن که بدانند این کار چقدر برای کودک مفید است.بسیاری از والدین هنگام عوض کردن پوشک،حمام یا بازی با کودک خود حرف میزنند.این کار به کودک کمک میکند تا بفهمد این صدا از دهان فردی – پدر یا مادر- خارج میشود علاوه بر این میتوانید پیوسته اسم او را صدا کنید،در ابتدا او به صدای شما پاسخی نمیدهد اما رفته رفته هر گاه او را صدا کنید عکسالعملی از او خواهید دید.فعالیتی که شما میتوانید در این رابطه انجام دهید این است که سعی کنید هر گاه کسی اسم نوزاد شما را صدا میزند،او را به سمت صدا برگردانید.این فعالیت باعث تحریک و پرورش حس شنوایی کودک میشود.
چند اسباب بازی با رنگهای جذاب برای بازی کودک بخرید متوجه خواهید شد،هر گاه، کودک با این اسباب بازیهای رنگارنگ بازی میکند لبخند میزند یا به نوعی احساس رضایت خود را نشان میدهد.برای تقویت حس بینایی،کتابهای مخصوص نوزادان، با رنگهای شاد بخرید. هنگام لباس پوشیدن،چند دست لباس در رنگهای مختلف جلوی کودک بگذارید،اجازه دهید خودش رنگ دلخواهش را انتخاب کند و حتما همان لباس را بپوشد.این روشی است که کودک به وسیله آن رنگها را میشناسد.
امروزه در بسیاری از کودکان،رشد بسیار سریعتر از گذشته است و شما میتوانید در تولد یک سالگی، یک یا 2 دندان در دهان کودک مشاهده کنید.طی مرحله رشد دندان و جوانه زدن آن در لثه،لثهها خارش زیادی دارند از این رو کودک هر آنچه در نزدیک دست خود مییابد فورا برای مالیدن به لثه و رفع خارش به دهان میبرد.در این سن سعی کنید اسباب بازیهایی را که برای این کار در بازار وجود دارد،برای کودک بخرید چون جویدن باعث قوی شدن ماهیچههای آرواره و لثههای کودک میشود.علاوه بر این میتوانید غذاهای مناسب کودک با مزههای مختلف به کودک بدهید تا او طعم همه چیز را امتحان کند.
این فعالیت شامل لمس انواع مختلف اسباب بازیها توسط کودک است.کودک با این روش تفاوت بین سطوح سخت، نرم و پنبهای را در مییابد. در این مرحله برای تقویت عضلات پا و گردن نوزاد میتوانید به نرمی پاهای کودک را خم و راست کنید یا به آرامی اسباب بازی محبوبش را جلوی چشمانش تکان دهید به نحوی که کودک گردنش را به آرامی با تکان دست شما حرکت دهد.
ورزش بویایی
این سن برای درک تفاوت بوهای مختلف توسط نوزاد کمی زود است،اما با اینحال شما میتوانید برای تحریک این حس در نوزاد از پوست پرتقال و وانیل یا غذا و سوپی که کودک میخورد استفاده کنید.این فعالیتها باید به طریقی انجام گیرد که برای کودک لذت بخش و نوعی بازی باشد و به محض این که دریافتید کودک دیگر توجهی به این فعالیتها ندارد باید آن را متوقف کنید.
[ چهارشنبه 93/7/9 ] [ 7:53 عصر ] [ شبنم موحد ]
مامان اینجوری خوبم ؟؟؟
بیشتر غذا خوردن و کمتر بازی کردن
هدف:وقتی کودک حباب در شیر درست میکند شاید حوصلهاش سر رفته باشد، سیر شده باشد، غذا را دوست نداشته باشد یا فقط شیطانی کند.
چطور به هدف برسید: یکی از مهمترین اهداف شما ایجاد احساس مثبت نسبت به غذاست به همین دلیل بچهها باید بتوانند سر میز سرگرم شوند. فقط باید حواستان باشد چه نوع سرگرمیهایی جزء ممنوعیتهای خانوادگی است. زمانی که کودک بیش از حدی که اجازه دارد با غذا بازی میکند، وقت آن است که شما وارد عمل شوید و بگویید: «به نظر میرسه غذات رو تموم کردی و دیگه سیر شدی» و غذا را از جلویش بردارید.
لباسهایی که کثیف میشود
هدف: وقتی کودک مدام دستهای کثیفش را با لباسش پاک میکند ممکن است این یک حرکت ناخودآگاه باشد. او به دنبال سریعترین راه برای خلاص شدن از چربی غذاست.
فرزندتان در کنار میز غذا یک جنتلمن است
چطور به هدف برسید: میتوانید با دادن جایزه شروع کنید. اگر پسرتان عاشق جمع کردن کارت ماشین است میتوانید به او پیشنهاد دادن چند کارت را بدهید به شرط آنکه در طول خوردن غذا از آستینهایش استفاده نکند تا صورتش را تمیز کند. کار دیگری که میتوانید انجام دهید دادن جایزه دستمال طلایی است. میتوانید آن را به فردی از اعضای خانواده بدهید که در طول هفته بدون تذکر در سر میز غذا بوده است. روش دیگری که احتمال دارد تاکنون امتحان نکرده باشید این است که هنگام خوردن غذا لباس آستین کوتاه به کودک بپوشانید. به این ترتیب چیزی که همیشه با آن دهانش را پاک میکرد دیگر در دسترس نیست. اگر خواست دستهایش را با شلوارش پاک کند میتوانید شلوارش را دربیاورید. به خاطر داشته باشید این کار را فقط در خانه و فقط تا زمانی که او یاد بگیرد از لباسهایش به عنوان دستمال استفاده نکند، انجام دهید.
جویدن با دهان باز
هدف: بچهها علاقه خاصی به خوردن لقمههای بزرگ دارند که خب این به آن معناست که آنچه در حال جویدن آن هستند، کاملا مشخص میشود.
چطور به هدف برسید: وقتی شما از یک قاشق بزرگ استفاده میکنید یا با چنگال بزرگ غذا را داخل دهان کودک میگذارید قبل از آنکه به دهان برسد کلی مشکل ایجاد میکند.
خب، چرا نصف آن را داخل بشقاب نمیریزید؟ اگر برای این کار دیر شده به فرزندتان توضیح دهید که اگر با دهان پر صحبت کند چیزی نمیفهمید. به کودک هیجانزدهتان اطمینان دهید که وقتی لقمهاش را خورد و قورت داد میتواند درباره موضوعی که میخواست حرف بزند و شما سراپا گوش هستید. کار بامزهای که میتوانید انجام دهید این است که یک پیام خانوادگی برای کسی که دهانش پر است اما میخواهد مطلب مهمی را بگوید بگذارید تا بعد از خوردن غذا مطمئن باشد دیگر اعضای خانواده به صحبت او گوش خواهند کرد.
از خوشمزه نبودن شاکی است؟
هدف: نحسی کردن هنگام غذا خوردن این روزها عادت بسیاری از کودکان شده است و نگرانی از احساسی که به غذا دارند، طبیعی نیست. بنابراین این سخت است که تشخیص دهید درباره غذاها دقیقا به چه چیزی فکر میکنند. مهارتهای اجتماعی مسئلهای نیست که خود به خود کودک آن را بلد باشد بنابراین شما باید به بهترین شکل آن را به کودک بیاموزید تا بتواند نظرش را درباره غذا درست بیان کند.
چطور به هدف برسید: به کودک 4-3 سالهتان بگویید از کلماتی مانند«اَه» و «ایش» برای غذایی که احساس خوبی نسبت به آن ندارد، استفاده نکند. از او نخواهید دروغ بگوید بلکه به او عباراتی یاد دهید که کمتر آزاردهنده هستند؛ عباراتی مانند «نه ممنونم، شاید دفعه بعد امتحان کردم» یا«ببخشید به نظرم خوشمزه نمیاد» حتی میتوانید به فرزندتان کدی را یاد دهید که برای توصیف غذایی که دوست ندارد، استفاده کند.
به کار زشتش بیتوجهی کنید
هدف: بچهها آروغ زدن را دوست دارند ولی این اصلا پسندیده نیست. این توجه زیادی را ایجاد میکند (از سوی خواهر، برادر و دوستان). بچهها عاشق رفتارهایی هستند که واکنش زیادی ایجاد میکند.
چطور به هدف برسید: ماموریت شما این است که یک تماشاچی کاملا بیحوصله باشید از آروغ زدنش چشمپوشی کنید و درباره موضوع دیگری حرف بزنید مثلا درباره آب و هوا، کارتان یا دکوراسیون خانه. اگر بچههای دیگر نتوانستند خودشان را نگه دارند و خندیدند، او را برای مدت کوتاهی تنبیه و از میز دور کنید. شما همچنین میتوانید فشار برابر ایجاد کنید. یکی از مادران توضیح میدهد «وقتی دخترم 8 ساله بود و مدام آروغ میزد به او گفتم چطور وقتی یکی از دخترخالههایش که هم سن او بود و در مقابل 3 خواهر دیگرش آروغ زد آنها به او گفتند کار بچگانهای انجام داده است. دخترم دخترخالههایش را خیلی دوست دارد بنابراین آروغ زدنش را فراموش کرد.»
غذا نخوردن با دست
هدف: استفاده از وسایل خوردن میتواند برای بسیاری از بزرگترها هم چالشبرانگیز باشد چه برسد به یک کودک10-9 ساله. او وقتی گرسنه است تکنولوژی ممکن است دیگر برایش کارساز نباشد. مهارتهای اولیه میز غذا مانند استفاده از چاقو و چنگال میتواند کمی دیرتر خود را نشان دهد.
چطور به هدف برسید: نسبت به وسایلی که کودک میخواهد استفاده کند انعطافپذیر برخورد کنید، مثلا اگر فرزندتان یک چنگال بزرگ خواست برایش بیاورید. اگر در به کار بردن چنگال هنوز مشکل دارد سعی کنید فعلا روی قاشق تمرکز کنید. او هرچه بیشتر ببیند که دیگران با چنگال چه غذاهایی را میخورند بیشتر دلش میخواهد از وسایل استفاده کند. استفاده از قاشق و چنگالهای پلاستیک میتواند استفاده از این وسایل را راحتتر کند.
نشستن روی صندلی
هدف: اگر کودک سرپا غذا میخورد یا در حالی که با قطارش بازی میکند قاشق غذا را به دهان میبرد شاید در صندلی که روی آن قرار دارد راحت نیست. وقتی پاهای کودک آویزان باشد برای او سختتر خواهد بود که از دستهایش استفاده کند و زمان بیشتری بنشیند.
چطور به هدف برسید: اگر لازم بود یک زیرپایی برای او قرار دهید یا بالشی پشتش بگذارید. به صورت ایدهآل او باید در زاویه 90درجه با صندلی قرار داشته باشد. حواستان باشد چیزی را زودتر از زمان رشد کودکتان از او نخواهید. توانایی کودکان متفاوت است اما یک کودک 3 ساله میتواند بین 7 تا 10 دقیقه بنشیند.
در مورد کودکان 6 تا8 ساله کودک باید بتواند زمان غذا خوردن بنشیند که حدود 20 تا 30 دقیقه است. اگر در این سن کودک ایستاده غذا میخورد او را مجبور کنید همه غذاهایی را که زمین ریخته جمع کند.
[ چهارشنبه 93/7/9 ] [ 7:49 عصر ] [ شبنم موحد ]
پسرم می پرسد : تو چرا می جنگی؟
من تفنگم در مشت
کوله بارم بر پشت
بند پوتینم را میبندم
مادرم آب و آیینه و قران در دست
روشنی در دل من میبارد
بار دیگر پسرم می پرسد: تو چرا میجنگی
با تمام دل خود میگویم
تا چراغ از تو نگیرد دشمن .
[ پنج شنبه 93/7/3 ] [ 12:36 صبح ] [ شبنم موحد ]
::