اختلال اتیستیک که لئوکانر در سال 1943 موفق به کشف آن در گروهی از  کودکان  تحت مطالعه خود شد به رغم آشکار شدن بخش زیادی از ابعاد ناشناخته ی آن هنوز از پیچیدگی های خاص خود برخوردار می باشد. عواملی چون شباهت های زیاد رفتاری این گروه با سایر اختلالات نافذ رشدبه ویژه اختلال آسپرگر، درآمیختگی با سایر اختلالات کودکان مانند کم توان ذهی، وجود تشخیص های افتراقی برای آنان، و تبیین عوامل علمی مختلف در بروز آن چون علت های عصب شناختی ـ زیستی و ژنتیکی، تظاهرات متناوب رفتاری در حوزه ی علایق، هوش، استعداد در میان انها و نیز تظاهرات برخی استعدادهای عالی  و زودرس در انها مانند خواندن، بیش از پیش بر پیچیدگی این اختلال افزوده است.

در سال 1943 دکتر لئوکارنر در بیمارستان هاپکینز یک گروه 11 نفری از کودکان را مورد مطالعه قرار داد که دارای ویژگی هایی چون تنهایی, در خود ماندگی, ناتوانی در ارائه ژست های بدنی خاص و قابل انتظار, تاخیر رشدی, تکرار یا پژواک کلام, یکنواختی صدا و کلام, حافظه طوطی وار و عالی, محدودیت در انواع حرکات خود بخودی, رفتارها و ادا و اطوارهای قالبی, اسرار بر یکنواختی محیط, و ممانعت از تغییر در آن, تماس چشمی ضعیف, رابطه غیر طبیعی با دیگران تصاویر و اشیا بی جان بودند. در آن سالها کارنر به این کودکان برچسب اوتیسم داد اما تا سال های 1980 این کودکان در طبقه عقب ماندگان ذهنی و یا اسکیزوفرنی کودکی جایی می گرفتند.  بعدها محققان چندین نوع اختلال دیگر را که هر کدام از برخی نشانه ها شبیه اختلال اتیستیک بودند ارائه دادند و همه آنها را تحت عنوان اختلال نافذ رشد ظبقه بندی کردند. ویژگی مشترک همه این اختلالات ظهور آنها در سالهای اولیه کودکی و نیز نقص در تعاملات و روابط اجتماعی است که بعنوان محوری ترین ویژگی همه این نوع اختلالات محسوب می شود.

معیارهای تشخیصDSM-tv-TR  برای اختلال اتیستیک

وجود مجموعا شش مورد از موارد زیر: ( حداقل 2 مورد از (1) و یک مورد از(2)و(3) )

1. تخریب کیفی در تعامل اجتماعی

a) تخریب بارز در استفاده از رفتارهای غیر کلامی

b) ناتوانی در برقراری رابطه با همتا متناسب با سطح رشد

c)  فقدان جستجوی خود انگیز برای مشارکت در لذات, علایق یا پیشرفت با سایر افراد

d) فقدان تعامل هیجانی یا اجتماعی

2. تخریب کیفی در برقراری رابطه

a) تاخیر یا فقدان کامل رشد زبان کلامی

b) در اقرادی که تکلم کافی دارند, تخریب بارز در توانایی شروع یا اددامه مکالمه

c)استفاده قالبی یا تکراری از زبان یا زبان ویژه

d) فقدان بازی نمادی خودانگیز یا بازی تقلیدی جمعی متناسب با سطح رشد

3.الگوهای محدود تکراری و قالبی در رفتار, علایق و فعالبتها

a) اشتغال رهنی مفرط با یک یا چند الگوی کلیشه ای و محدود علاقه که از نظر شدت یا تمرکز نابهتجار است

b)چسبندگی ظاهرا انعظاف ناپذیر به برخی عادات و آداب به فایده

c)ادا و اطوار حرکتی نکراری و قالبی

d)اشتغال ذهنی مداوم با اجزا و اشیاء

سن شروع و نوع اختلال

بروز اختلال اتیستیک به سطح رشدی و سن تقویمی فرد که غالبا از تولد تا سه سالگی می باشد ارتباط دارد. این اختلال سه نوع شروع کلینیکی دارد :

 نوع اول: کودک علایم آن را در مدت کوتاهی بعد از تولد نشان می دهد و نشانه های آن شامل فقدان واکنش های قابل پیش بینی نسبت به درآغوش گرفتن, لبخند زدن و ارتباط چشمی ضعیف است.
نوع دوم : کودک تا سنین دو تا سه سالگی طبیعی به نظر می رسد و سپس پس رفت نموده و مهارت های قبلی خود را از دست می دهد.

نوع سوم: شروع بعد از سه سالگی می باشد که به آن شروع تاخیری می گویند.
 

بیماریهای همراه با اختلال اتیستیک

عقب ماندگی ذهنی : تقریبا u این کودکان عملکرد هوشی در حد عقب ماندگب را نشان می دهند که از این میان 0 کارکرد ذهنی خفیف تا متوسط و حدود50-45% کارکردهای در حد عقب ماندگی ذهنی شدید تا عمیق را دارند. مطالعات بالینی و همه گیر شناسی نشان می دهد که با کاهش بهره هوشی خطر ابتلا با اختلال اتیستیک بیشتر می شود.

صرع: از هر چهار کودک مبتلا به اختلال اتیستیک یک نفر دچار صرع می شود که اغلب در سنین اوایل طفولیت یا نوجوانی بروز می کند.

بیماریهای جسمی: در این کودکان میزان بروز عفونت های دستگاه تنفس فوقانی و سایر عفونت های جزئی بالاتر از حد مورد انتظار است.

سندرم x شکننده :این اختلال 2 تا 5% کودکان مبتلا به اختلال نافذ رشد را متاثر کرده است.

تشخیص های افتراقی

 اسکیزوفرنی با شروع دوره کودکی

از نظر مهارت های کلامی کودکان اتیستیک تاخیر تکلمی, فقدان و یا پژواک کلام دارند. رفتارهای قالبی و تکراری, وسواس, مشکلات ارتباطی در آنها مشاهده می شود, اما کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر اختلال تفکر و هذیان و توهم دارند. عملکرد انطباقی کودکان اتیستیک ضعیف تر از کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی می باشد.

عقب ماندگی ذهنی

کودکان عقب مانده ذهنی به فراخور میزان هوشی که دارند با محیط و پیرامون خود ارتباط برقرار می کنند و به ویژه از زبان به هر میزانی که برخوردار باشند برای ارتباط و بیان نیازهای خود استفاده می کنند.

اختلال مختلط زبان بیانی دریافتی

کودکان مبتلا به اختلال زبان دریافتی_ بیانی ناهنجاری های تکلمی کودکان اتیستیک مانند پژواک کلام, استفاده از عبارات کلیشه ای را تقریبا ندارند و معمولا از ارتباط سمبولیک غیر کلامی و اشاره ا برای ارتباط با پیرامونشان استفاده می کنند.و فاقد بسیاری از رفتار های کلیشه ای, قالبی و وسواسی گرو ه اتیستیک می با شند.

زبان پریشی اکتسابی همراه  با تشنج

کودکان مبتلا به این اختلال بعد از چند سال رشد طبیعی ظرف چند هفته با چند ماه زبان دریافتی یا بیانی خود را از دیست می دهند. اکثرا در هنگام شروع اختلال دارای ناهنجاریه ای EEG و حملات تشنجی می باشند. اما انها اختلالات  ارتباطی, عاطفی و مشکلات مربوط به بازی کودکان اتیستیک را ندارند.

شیوع

میزان وقوع اختلال اتیستیک در کودکان را  5 در 10 هزار ذکر کرده اند. 

توریع جنسیتی

اختلال اتیستبک 5-4 برابر در پسرها بیشتر از دختر ها می باشد. همچنین احتمال وجود عقب ماندگی ذهنی نیز در دخترهای مبتلا به اتیسم بیشتر از پسرها می باشد.

سبب شناسی

عوامل زیستی

میزا ن بالای عقب ماندگی ذهنی و بالاتر از آن اختلالات صرع در کودکان اتیستیک به مبنای زیستی این اختلال قوت می بخشد. نابهنجاری های ٍEEG و اتساع بطن های مغزی را در CT اسکن نشان داده اند. قرائنی از نقص در برتری جانبی مغز وجود داردو اختلال اتیستیک همچنین با اختلالات عصب شناختی مانند سرخچه مادرزادی, فنیل کتونری, توبرس اسکلروزیس و اختلال رت ارتباط دارد. 

عوامل ژنتیک

مطالعات زمینه یابی بر روی خانواده های  دارای کودکان اتیستیک از یک عامل ژنتیکی در رشد این اختلال حمایت می کنند. بسیاری از خویشاوندان درجه یک این کودکان نقایصی در رفتار و تعاملات اجتماعی نشان داده اند. چندین مطالعه بین 2 تا 4% همشیرهای بیماران اتیستیک را نبتلا به این اختلال تشخیص داده اند.

عوامل نوروآناتومی

مطالعات MRI افراد اتیستیک نشانگر افزایش حجم کلی مغز آنها می باشد. بیشترین افزایش اندازه در لوب پس سری, آهیانه و گیجگاهی روی می دهد.

عوامل بیوشیمیایی

مطالعات بسیاری در سال های اخیر افزایش میزان سروتونین پلاسما را در بسیاری از افراد اتیستیک نشان داده است.در برخی از کودکان اتیستیک افزایش دوپامین در مایع مغزی نخاعی با رفتارهای کناره گیری و قالبی ارتباط دارد.

عوامل پری ناتال

به نظرمی رسد بروز عوامل گوناگون پری ناتال در کودکان درخودمانده ای که اختلال آنها دیر تشخیص داده شده است بالاتر از حد انتظار باشد. در دوره حاملگی خونریزی مادر پس از سه ماهه دوم وجود مکونیوم در مایع آمینوتیک در کودکان در خودمانده بیش از جمعیت کل گزارش شده است. در در دوره نوزادی میزان بروز سندرم زجر تنفسی و کم خونی نوزادی در کورکان اتیستیک بالاست.

درمان

موسیقی درمانی

در حال حاضر موسیقی به عنوان روشی انتخابی برای درمان رفتارهای کودکان اتیستیک مطرح است. این کودکان به دلیل ارتباط بسیار محدود کلامی و رفتارهای قالبی ئ خودفرورفتگی ها  به درمانهای رایج متعارف روانپزشکی به دشواری پاسخ می دهند.

برخی از موسیقی درمانگرها پی برده اند که موسیقی می تواند وسیله ای موثر جهت برقراری ارتباط با کودکان اتیستیک باشد. موسیقی از پدیده هایی است که این کودکان با علاقه و رغبت به آن توجه نشان می دهند. فعالیت های موسیقی غالبا تقویت کننده موثر در ایجاد پاسخهای متقابل و آگاهانه کودکان اتیستیک است مانند افزایش تکلم, ایجاد پاسخ های شفاهی, افزایش تماس چشمی, رشد آگاهی های محیطی و رفتارهای مناسب اجتماعی.

درمان های پزشکی ؛ دارو درمانی

دارو ها اغلب برای درمان مشکلات کودکان اتیستیک نظیر, پرخاشگری, آسیب به خود, قشقرق, بیقراری, رفتارهای کلیشه ای و تکراری آنها استفاده می شود. هرچند هیچ داروی اختصاصی برای اختلال درخودماندگی کشف نشده است اما می توان جهت تخفیف انواعی از نشانه های درد, در این کودکان از برخی دارو ها استفاده کرد.

آنتی سایکوتیک ها؛ تجویز این داروها در دوزهای پایین رفتارهای کلیشه ای و بی قراری این کودکان را کم می کند. ترکیب این داروها با رفتار درمانی موثرتر است.

هالوپریدول؛ رفتارهای بیش فعالی, حرکات قالبی، کناره گیری, ناآرامی, روابط شیء غیر طبیعی, تحریک پذیری و عاطفه ی بی ثبات را  کاهش می دهد و یادگیری را تسریع می کند. اما به دلیل عوارض بسیار و خیم آن این دارو دیگر تجویز نمی شود.

ریسپریدون ؛ و اولانزاپین؛ برای کاهش پرخاشگری, بیش فعالی, رفتارهای خودآزاری و افزایش رفتارهای قابل قبول اجتماعی تجویر می شود. که هرکدام عوارض خاص خود را دارند.

کوئتیاپین, کلوزاپین, زیپراسیدون, کلونیدین, نالتروکسون, و دارو های مهارکننده ی انتخابی بازجذب سروتونین داروهایی هستند که برای این اختلال تجویز می شوند.

سایر درمانها

بسیاری از کودکان اتیستیک که دارای نقایصی در درک و شناخت اجتماعی هستند, توانایی اندیشیدن در مورد راههای لازم برای ارتباط مطلوب و متقابل اجتماعی را ندارند, ازینرو لازم است استراتژیهایی برای انها ارائه گردد تا به ?نها کمک نماید موقعیتهای اجتماعی را پیش بینی و درک نمایند.داستان های اجتماعی یکی از این راههاست که همان ارئه رفتارهای مطلوب در قالب داستان به کودک می باشد.

از جمله سایر درمانها شامل موارد زیر است :

برنامه PECS ؛ برنامه ای برای آموزش ارتباط غیر کلامی

تمرینات فیزیکی و ماساژ ؛ ماساژ تراپی

تحریکات لمسی برای کودکان اتیستیک ؛ لمس فشاری،تربیت شنیداری, درمان راه رفتن با پنجه

رژیم غذایی و سایر مداخلات...

پیش آگهی

قضاوت در مورد آینده ی کودکان اتیستیک حتی در انجا که مبتنی بر شواهد و مدارک علمی است امری دشوار می باشد. شاید تشخیص اختلال اتیستیک طی چندین جلسه مراجعه به متخصصین و انجام آزمایشات و ارزیابی ها به وضوح حاصل شود اما اظهار نظر در مورد کار, مدرسه] تحصیلع عملکرد شغلی و اجتماعی کودک در آینده بسیار دشوار می باشد. مطالعات زیادی نشان می دهد که تنها نسبت کمی از افراد اتیستیک به زندگی مستقل در اینده دست می یابند./