پرورش عواطف انسانی در کودک یکی از مهم ترین ارکان تربیتی است و در تکامل شخصیت و رشد وی نقش اساسی دارد. کارشناسان رویکرد های اساسی را در فرزندپروری برای پرورش احساسات طبیعی برشمرده اند که این موارد را ذکر می کنیم.

فرزند خود را به طور کامل بپذیرید؛ برای این که کودکی احساس دوست داشته شدن کند، لازم است ابتدا احساس پذیرش را به تمامی دریابد. یعنی باید احساس کند وجودش مورد پذیرش اعضای خانواده است و والدین او را می خواهند . والدین باید یاد بگیرند که فکر، احساس و تجربه های کودک خود را ارزشمند بدانند و احساس آن ها را دریابند. اما در هر صورت ممکن است گاهی اوقات این کار دشوار به نظر برسد. برای مثال بیشتر والدین به فرزندان خود می آموزند که خشم را باید در هر شرایطی مهار کرد. این تربیت ناقص باعث می شود آن ها از احساس خشم، سرخورده شوند و آن را پنهان کنند.

اگر کودک یاد بگیرد که خشم یک احساس طبیعی است که مانند هر انسانی باید آن را تجربه و مدیریت کند، می تواند خود را با احساسات انسانی درونی بشناسد و یاد بگیرد که چگونه به شیوه صحیحی می تواند ابراز خشم کند.

مهارت های ارتباطی او را افزایش دهید؛ فراموش نکنید این والدین هستند که می توانند توانایی کودک را برای ابراز خودش فراهم کنند. درباره کودکان کوچک تر صحبت کردن کافی است. اما بزرگ ترها باید بین احساس خشم، نگرانی و ترس تفکیک قائل شوند. لازم است والدین درباره احساسات با کودک صحبت کنند. به عنوان مثال اگر کودکی از این که توپش را گم کرده، ناراحت است، مادر می تواند بگوید: « می دانم که بابت گم کردن توپت ناراحتی می توانی بگویی دیگر چه احساسی داری؟» و به این ترتیب او را وادار کنند از احساسش حرف بزند.

با کودک خود در فعالیت گروهی شرکت کنید؛ بچه ها به حضور والدین در یک بازی یا فعالیت نیاز دارند زیرا همراهی با والدین به آن ها احساس ارزشمندی می دهد. این همراهی به ویژه به هنگام بروز نوعی تنش بسیار کارساز است. در درازمدت کسب هویت به کودک کمک می کند تا طعم استقلال و خوداتکایی را بچشد و در زندگی آینده بتواند تعاملات اجتماعی مثبت و سازنده ای را تجربه کند.