جلوگیری از احساس نابهنگام جنسی دو بخش اساسی دارد. بخش اول، مراقبت‌هایی است که والدین باید در رابطه با خود داشته باشند و بخش دوم مراقبت‌هایی که در رابطه با فرزندان خود باید پیش بگیرند که هرکدام به شرح زیر است:

مراقبت والدین در رابطه با فرزندان

1. شست‌وشو و تطهیر:

به عنوان مثال در 3 یا 4 سالگی، وظیفه استحمام پسران بهتر است بر عهده پدر باشد. در مجموع شست‌وشوی کودکان پس از دفع و مراقبت از بهداشت او در دوران کودکی خود عامل مهم و اساسی در پیشگیری از بیماری‌ها و کمک به بهداشت جنسی کودک است.

2. پوشش و لباس:

از 3 سالگی به بعد باید لباس کودک به نوعی حاکی از جنسیت او باشد و لباس‌های او چسبان و تنگ نباشد. لباس‌های زیر، زبر نباشد زیرا باعث تحریک و خارش بدن او می‌شود.

3. ختنه:

انجام ختنه از‌‌ همان هفته اول تولد و در برخی منابع تا پایان ماه اول توصیه شده است. رعایت این امر سبب احساس درد کمتر، جوش خوردن زخم به صورتی سریع‌تر و سبب حفظ سلامت و پیشگیری از بروز پاره‌ای از بیماری‌ها و عوارض است.

4. بازی‌ها:

بهتر است بازی‌ها در حضور والدین و در معرض دید آنان باشد، تا اگر خطایی اخلاقی توسط کودکان در بازی صورت گرفت، والدین آن را تذکر دهند. بازی‌های افراد بالغ با کودکان به ویژه در رابطه با جنس مخالف باید زیر نظر و تحت مراقبت باشد.

5. خواب و استراحت:

برنامه کودک را باید طوری تنظیم کرد که او همیشه یک ساعت زود‌تر از شما بخوابد. باید او را عادت داد  تا خسته نشده، وارد بستر نشود. صبح‌ها پس از بیداری در تخت خواب نماند، به پشت بخوابد، دست‌ها از پتو بیرون باشد که لحاظ کردن این امور نوعی مصون‌سازی او از وسوسه‌هاست.

6. نوازش‌ها:

نوازش‌های مادران با کودکان خردسال باید تحت ضابطه باشد. بازی و نوازش دراطراف دستگاه تناسلی کودک اگر چه او بسیار خردسال است برای کودک مسئله آفرین می‌شود. او امروز از آن لذت می‌برد، ولی فردا ممکن است گرفتار و اسیر آن شود و هنگامی ‌که این لذت در او تثبیت شد امکان ترک آن وجود نخواهد داشت.

7. دستکاری‌ها و لمس‌ها:

ضروری است به کودک تفهیم شود درست نیست او بدن خود را دست کاری کند یا دیگران حق ندارند به بدن او دست بزنند. این وضع باید به تدریج و آرام و بدون هیچ‌گونه تهدیدی صورت گیرد. بلکه هر بار که سرگرم آن است باید به آرامی‌ او را از این امر باز داشت. با صمیمیت و دوستی دست او را می‌گیریم و می‌گوییم من دوست ندارم تو این کار را بکنی. البته بجاست که دست او را به اسباب بازی یا شیی مشغول دارند که به خود نپردازد. در معاشرت‌ها دختر و پسر، در سنین خردسالی نباید آن‌ها را از هم جدا کرد، ولی هنگامی‌که طفل به سنین تمیز رسید این جدایی لازم است.

مراقبت والدین در رابطه با خود

مراقبت‌هایی که والدین در زمینه تربیت جنسی قبل از بلوغ باید در رابطه با خود داشته باشند، متعددند. در واقع پدران و مادرانی که خواستار داشتن فرزند سالم در ابعاد مختلف جسمی، روانی و اجتماعی هستند، لازم است مراقبت‌هایی را در روابط خود لحاظ کنند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

1. در مناسبات جنسی:

والدین لازم است مناسبات جنسی خود را از دید فرزندان خود اگر چه خردسال باشند دور و محفوظ نگه دارند.

2. در خواب و استراحت:

در سنین تمیز (حدود 6 سالگی) بهتر است اتاق کودکان از پدر و مادر جدا باشد، ولی به گونه‌ای که دور از دسترس والدین نباشد. به عنوان مثال مصلحت نیست والدین در یک طبقه منزل و کودکان در طبقه دیگر آن باشند. محل خواب آن‌ها باید طوری باشد که والدین با شنیدن صدای آن‌ها بتوانند خود را به بالای سرشان برسانند. بچه‌ها هم حق ندارند بدون اجازه وارد اتاق خواب والدین شوند. از‌‌ همان خردسالی باید آنان را عادت داد که هنگام ورود به اتاق پدر و مادر در بزنند و اجازه بگیرند.

3. در شوخی‌ها و مزاح‌ها:

در شوخی‌ها در حضور کودکان باید نکات و ضوابط اخلاقی رعایت شود. نباید تصور شود که کودکان خردسال از نوع روابط و مفاهیم مزاح‌ها و شوخی‌ها سر در نمی‌آورند، ‌ آن‌ها گاهی اطلاعات ناقصی از این طریق به دست می‌آورند که می‌تواند باعث آسیب‌ها و احیانا بیداری نابهنگام جنسی‌شان شود.

4. رعایت پوشش:

رعایت پوشش مناسب در نزد کودکان در خانه ضروری است. ‌راحتی در خانه به این مفهوم نیست که پدر و مادر نیاز به هیچ محدودیتی ندارند. آن‌ها برای اهل خانه باید مظهر حجب و حیا باشند.  ایجاد حجب و حیا در فرزندان جنبه جدی تربیت جنسی است و نباید آن را کوچک شمرد. حجب و حیا نه تنها در فرهنگ ما، بلکه در بسیاری از فرهنگ‌ها دیده می‌شود. «کوچتکف» نویسنده کتاب «روان‌شناسی تربیت جنسی» می‌گوید: «پرورش حیا در کودکان‌‌ همان تربیت صحیح احساس جنسی است» و «سایف» پزشک معروف روسی هم عقیده دارد: «حجب و حیا باقیمانده بربریت نیست، بلکه حاصل پر ارزش فرهنگ و تمدن است.»

5. در تماشای فیلم:

پدر و مادر هنگام دیدن فیلم باید دقت کافی داشته باشند. والدین می‌دانند رسانه‌ها چه تاثیر مهمی ‌بر پرورش جنسیت فرزندان‌شان دارند. وسایل ارتباطی الکترونیکی و رسانه‌های جدید، اغلب، ارزش‌ها و اخلاقیات والدین را تایید نمی‌کنند؛ اما این واقعیت وجود دارد که رسانه‌ها در آموزش جنسی فرزندان ما نقش فعالی دارند. از میان رسانه‌های مختلف، تلویزیون - به ویژه شبکه‌های ماهواره‌ای - بیشترین تاثیر را در زندگی بچه‌ها می‌گذارد. بر اساس آمار رسمی این وسیله در بسیاری از خانه‌ها وجود دارد و صفحه آن چشم و ذهن بچه‌های ما را خیره و پر می‌کند و همواره در انتخاب‌های آن‌ها تاثیر می‌گذارد. تلویزیون هم می‌تواند دوستی جالب، هوشمند و سرگرم کننده باشد و هم دشمنی بسیار خشن که با پرده‌دری جنسی، چهره واقعی زندگی را دگرگون کند و ضد ارزش‌ها را ارزش قلمداد کند.

بسیاری از الگو‌ها و عقایدی که از این فیلم‌ها به ذهن کودکان نفوذ می‌کند، اخلاقی نیست. ممکن است فردی بزرگسال که می‌تواند حقیقت را از تخیل تمیز دهد، با دیدن صحنه‌ای آن را خیالی تشخیص دهد؛ اما همین صحنه می‌تواند کودک 10 ساله‌ای را گیج کند و بذر باورهایی را در ذهن او بپاشد و به روابط آینده او آسیب رساند.

بنابراین باید در تماشای فیلم‌های ویدئویی، حتی برنامه‌های رسانه‌های رسمی مراقب بود که محتوای آن برای سن فرزندان مناسب باشد.  برنامه‌هایی را که کودکان تماشا می‌کنند باید کنترل کرد و آن‌ها را با نگاه انتقادی دید.