سفارش تبلیغ
صبا ویژن

نیمکت آخر

ستایشگر معلمی هستم که اندیشیدن را به من آموخت نه اندیشه ها را

مدرسه من

دیروز میگفتم : مشقهایم را خط بزن …

مرا مزن روی تخته خط بکش …

گوشم را مکش مهر را در دلم جاری بکن …

جریمه مکن هر چه تکلیف میخواهی بگیر …

امتحان سخت مگیر اما کنون ..

مرا بزن …

گوشم را بکش ..

جریمه بکن ..

امتحان سخت بگیر

اما تنها  یک لحظه به دوران خوب مدرسه باز گردان

مدرسه ما هم اینجوری بود




[ جمعه 91/10/29 ] [ 10:21 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

بخوانیم
خواندن را آسان و لذت بخش کنیم!

 

خواندن را آسان و لذت بخش کنیم!

خواندن و نوشتن می تواند هم آسان و لذت بخش باشد و هم دشوار و آزار دهنده. همه چیز به مهارت ما به عنوان آموزگار و پدر و مادر برمی گردد که چگونه از تکنیک های درست برای بهبود مهارت خواندن کودکان بهره ببریم. در این نوشتار چند روش ساده و کاربردی پیشنهاد می شود:

بلندخوانی: بلندخوانی روش خوبی برای آشنا کردن دانش آموزان با نوشته است و آن ها را برای دیگر شیوه های خواندن آماده می کند. با این روش می توان نوشته های دشوار - که دانش آموزان خود نمی توانند به صورت مستقل بخوانند- را برای کودکان قابل دسترس کرد و الگویی برای تلفظ واژه ها و جمله بندی در اختیار آن ها قرار داد. فراموش نکنید افزون بر داستان، نوشته های اطلاعاتی و غیر داستان را هم برای کودکان بلندخوانی کنید.

پس از دادن پیش زمینه درباره ی موضوع نوشتهی که می خواهید بخوانید، واژه های کلیدی را به شکل تعاملی و دیداری معرفی کنید. از کودکان بخواهید که کلمه ها را تکرار کنند. سپس نوشته را با صدای بلند برای کودکان بخوانید. می توانید بار نخست نوشته را از اول تا آخر به طور پیوسته بخوانید و پرسش ها را بار دوم مطرح کنید.

هنگامی که یک داستان را می خوانید از دانش آموزان بخواهید که رخدادهای بعدی را پیش بینی کنند. کودکانی که زبان مادری شان فارسی نیست بهتر است به شیوه های دیگری پیش بینی های خود را بیان کنند. به ویژه اگر هنوز در به کار بردن زبان گفتاری ماهر نیستند. در هنگام خواندن، می توانید واژه های دشوار را با کمک تصویر یا ترجمه کردن یا معنی کردن به دانش آموزان توضیح دهید.

ادامه مطلب...

[ جمعه 91/10/29 ] [ 10:4 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

قصه به روشی دیگر
قصه گفتن به کمک حس لامسه

 

قصه گفتن به کمک حس لامسه

انتقال ماجراهای داستان به شکل  ملموس به  کودکان دارای ضعف بینایی
به نظر شما برای یک کودک دارای ضعف بینایی، کدام یک از این تصویرها می تواند نماد ملموس تری از یک درخت باشد؟

طرح خطی یک درخت به شکل برجسته و سایه ‌نما یا یک برگ لمس شدنی؟ به طور طبیعی ما طرح خطی را نماد درخت می‌شناسیم، اما معنا کردن این شکل برای کودک نابینا دشوار است. درک شکل یک درخت در اندازه ی کوچک در واقع بر دانش دیداری استوار است. این شکل فقط یک تصویر کلی است و ارتباط چندانی با درخت واقعی ندارد.

قصه گفتن به کمک حس لامسه

افراد نابینا بیشتر تجربه ها و دانش خود را از دنیای پیرامون، با حس لامسه به دست می آورند. بنابراین، با توجه به اینکه کودک نابینا صدای خش‌خش برگ‌ها را هنگام قدم زدن در پارک شنیده یا پوست سخت درخت را لمس کرده است، لمس کردن یک برگ یا تکه ای از پوست درخت به عنوان نماد درخت می تواند برای او معنای بیشتری داشته باشد.
این نمونه ها نشان می دهند که با بررسی بیشتر، می توان برای کودکان نابینا تصویرهای لمسی معنادار به کتاب ها افزود. این تصویرها کم وبیش، همان طور که عکس برای کودکان بینا کاربرد دارد، می‌توانند به درک متن کمک کنند. در تمام کتاب‌های کودکان، تصویرها نه تنها جذاب و سرگرم کننده اند، بلکه به افزایش دانش و سواد کودک نیز کمک می کنند.
کتاب‌های تصویری که تصویرهای لمس شدنی دارند، چیزهایی را نشان می‌دهند که می توان آن ها را به تمامی با حس لامسه کند و کاو و درک کرد. عناصر لمس شدنی، این فرصت را به کودکان نابینا می‌دهند که همه چیز را در روند داستان لمس کنند، نوازش کنند، جابه جا کنند، بلند کنند، تکان دهند، به ارتعاش و صدا درآورند. کودکانی که بینایی آن ها ضعیف است یا دچار مشکلات دیگری در یادگیری هستند نیز از این اجزا لذت می‌برند.
هدف نوشته ی پیش رو این است که به شما کمک کند بهترین راه را برای انتقال داستان‌ها به یاری حس لامسه برگزینید. نمونه ها و تصویرهای ساده‌ ی متن نیز به شما الهام می‌بخشند و ایده‌هایی می‌دهند که می توانید آن ها را گسترش دهید.
با بهره گرفتن از ترکیب های گیرا و ناهمسان، می‌توان به داستان زندگی بخشید. می توان چیزهای بسیاری را با تصویرهای لمسی درهم آمیخت، هر چیزی که به بهترین شکل ماجراهای داستان یا متن را بیان کند. می توان از اجزا و عناصر ارتباطی که حواس دیگر مانند بو و صدا را تحریک می کنند، نیز استفاده کرد تا داستان فهمیدنی تر شود. ناهمسانی زیاد میان رنگ‌ها هم برای کودکان کم بینا سودمند است. همچنین بعضی کودکان دارای ضعف بینایی، بازتاب پرتو اجسام صیقلی را دوست دارند.
در زیر، نمونه‌هایی از موادی که می‌توانند با تصویرها ترکیب شوند، آمده است:
مخمل، پارچه ی خز، پی وی سی، تور، روبان، دکمه، مهره، چرم مصنوعی، پارچه ی پنبه ‌دوزی شده، اسفنج، کف پوش های لاستیکی، موکت، گل یا سفال، چوب سبک و سمباده زده، قاشق، سرپوش پلاستیکی، چوب بستنی، جوراب، کش موی منگوله‌دار، پوشال براق، وسایل خانگی، ترقه ی اسباب‌بازی یا هر اسباب‌بازی غافلگیرکننده ی دیگر، جغجغه، دکمه‌هایی که با فشار دادن‌شان صدا تولید می‌شود، زنگوله، گل و برگ مصنوعی، توپ کاموایی، پر(خریدنی)، قیطان و ....

توجه:

نباید یک صفحه را آن قدر با عناصر مختلف پر کنیم که سبب سردرگمی مخاطب ‌شود. تمام عناصر باید در جای‌شان محکم شوند و برای کند و کاو شوق آمیز کودک مناسب باشند (اشیای متحرک را می‌توان با چسبانک چسباند یا در کیسه گذاشت). از چسب‌های سمی و اشیای تیز استفاده نکنید. به نمونه‌های دیگری نیز از مواد قابل استفاده، همراه با بعضی از تصویرهای این جزوه اشاره شده است.
در همه ی کتاب های تصویری کودکان، تصویرهای لمسی با قالب‌های داستانی ساده و آسان متناسب اند. داستان‌هایی که با شعر و شوخی همراه اند، هم آموزنده ‌هستند و هم سرگرم کننده. بسیاری از کتاب‌های لمسی شناخته شده، با بهره گرفتن از روایت‌های گام به گام و شخصیت‌های توانا که پی در پی در داستان ظاهر می‌شوند، به خوانندگان کوچک در خواندن داستان کمک می کنند. تصویرهای لمسی برای کودکان باید مانند متن ساده و بدون جزئیات زیاد باشند.

 

قصه گفتن به کمک حس لامسه

ادامه مطلب...

[ جمعه 91/10/29 ] [ 10:3 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

مشق
مشق شب کار کودک است نه پدر و مادر!

2

 

مهر ماه از راه رسیده و کودکان سر کلاس نشستن و انجام دادن مشق شب را از سر گرفته اند. اما، انجام تکلیف های مدرسه مسئولیتی ناخوشایند و دشوار برای بسیاری از کودکان است و برای بسیاری از پدر و مادرها هم یک چالش به شمار می رود که باید 9 ماه آینده را با آن دست و پنجه نرم کنند. در نوشته زیر چند راهکار مناسب برای آسان شدن انجام مشق شب برای کودکان و پدر و مادرها پیشنهاد شده است.

  • انجام ندادن تکلیف مدرسه را شخصی نکنید

هنگامی که کودکان کارهای مدرسه شان را انجام نمی‌دهند، برخی از پدر و مادرها به شدت عصبانی و ناراحت می‌شوند. اما دلیل این کار کودک چیست؟ کودک مایل نیست مشق هایش را بنویسد و برای آن دلایل مختلفی دارد نه این‌که از شما خوشش نمی‌آید یا با شما لجبازی می‌کند.

 لجبازی حاصل کشمکش‌های زیاد و طولانی والدین در اثر شیوه تربیتی نادرست و در تعامل والدین با کودک به وجود می‌آید. بنابراین والدینی که معتقد به لجبازی فرزندشان هستند بهتر است به سابقه ارتباط خود با فرزندشان حتی قبل از سن مدرسه نگاه کنند.

  • زمان لازم برای انجام مشق شب را بشناسید 

مهم‌ترین نکته‌ای که والدین باید به آن توجه کنند زمان مفیدی است که برای انجام مشق شب لازم است. این زمان برای سن های مختلف و بسته به شرایط دانش‌آموز متفاوت است. والدین باید شرایط سنی کودک را در نظر داشته باشند به طوری که دانش‌آموزان دبستانی را برای مدت زمان طولانی وادار به انجام تکلیف نکنند. افزون بر این، آن ها باید شرایط دیگر دانش‌آموز را نیز در نظر بگیرند. کارشناسان آموزش و پرورش، زمان لازم برای انجام مشق شب را برای بچه‌های کودکستانی تا دانش آموزان پایه دوم دبستان، 10 تا 20 دقیقه در هر روز و برای پایه‌های بالاتر در دبستان، 30 تا 60 دقیقه پیشنهاد کرده‌اند. 

بنابراین والدین نباید برای  یادگیری بهتر دانش‌آموز و با این تصور که هر چه زمان بیشتری صرف مطالعه دانش‌آموز شود یادگیری او نیز بیشتر خواهد شد، کودک خود را مدت زیادی وادار به درس خواندن کنند. مسلما کودک در این زمان اضافی به کارهای دیگری مانند خیالبافی‌های ذهنی مشغول می‌شود.

  • به روش انجام مشق شب توسط فرزندتان دقت کنید 

هر کودکی ممکن است شگردهای ویژه خودش را در انجام مشق شب خود داشته باشد. قبل از این‌که روش خاصی را به او القا کنید یا بخواهید او را کمک و راهنمایی کنید، به روش کارش توجه کنید. ببینید در چه مدت بدون کمک شما می‌تواند مشق شبش را انجام دهد؟ چه اشکالاتی دارد؟ آیا هنگام انجام مشق شب خیالبافی می‌کند؟ آیا مرتبا جای خود را عوض می‌کند؟ آیا هنگام انجام مشق شب به کارهای دیگری هم می‌پردازد؟ یا این‌که حواسش به انجام مشق شبش است؟ پاسخ به این پرسش ها به شما کمک می‌کند.

ادامه مطلب...

[ جمعه 91/10/29 ] [ 10:1 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

ریاضی

تلخی ریاضی را شیرین کنید

6


کتاب ریاضی شاید دوست نداشتنی‌ترین کتابی باشد که بیشتر دانش‌آموزان چاره‌ای جز خواندن آن ندارند. همان کتابی که هر کس به زعم خود انتقادهایی نیز به آن وارد می‌کند. یک کتاب ریاضی برای نوشته شدن چه مراحلی را طی می‌کند؟

برای تالیف تمام کتب درسی از جمله کتاب ریاضی ابتدا باید یک سند وجود داشته باشد. این سند می‌گوید چه محتوایی را با چه هدفی باید طراحی کرد و نگاهمان به یادگیری باید چگونه باشد. بنابراین یک مولف کتاب درسی باید با این مولفه‌ها آشنایی داشته باشد و براساس آن مدلسازی کند. پس نقشه کار خیلی مهم است چون به مولف کمک می‌کند محتوا را به صورت طولی و عرضی ببیند و نگاه مولف را هدفمند کند. از طرف دیگر، یک مولف باید علم مربوط به رشته‌ای که در آن قصد تالیف کتاب دارد، داشته باشد یعنی توان تجزیه و تحلیل موضوعات مربوط به آن علم را داشته باشد. یک مولف باید دانش‌آموز را هم خوب بشناسد و خودش را در فضای یادگیری دانش‌آموز قرار بدهد، یعنی حتی اگر با دانش‌آموز روبه‌رو نمی‌شود ولی بتواند خودش را جای او بگذارد و دغدغه‌های ذهنی یک دانش‌آموز را مجسم کند. اما مهم‌تر از این موضوعات، این است که مولف باید به نوع یادگیری دانش‌آموزان هم توجه کند، چون نوع یادگیری بچه‌ها با هم فرق دارد و مطلبی که ممکن است برای یک دانش‌آموز مفید باشد برای دانش‌آموز دیگر مفید نباشد یا مثلا آن کتاب برای دانش‌آموز تهرانی مناسب باشد، ولی برای دانش‌آموزان سیستان و بلوچستانی نه. پس مولف باید به تمام جوانب محیطی توجه داشته باشد، حتی بداند مطلبی که می‌نویسد ممکن است از لحاظ فرهنگی در یک منطقه تناقض ایجاد کند. تالیف کتاب، ظرافت‌های زیادی دارد. شاید بعضی‌ها فکر کنند نوشتن کتاب درسی ساده است، اما واقعا این‌طور نیست. برای نوشتن یک خط باید تمام جوانب و ریزه‌کاری‌ها را در نظر گرفت. باید برای کلمه به کلمه آن فکر کرد و برنامه داشت و دانست که می‌خواهیم بچه را با این اطلاعات به کجا برسانیم. باید دقیقا طبق برنامه درسی اعلام شده پیش رفت. ضمن این که دانش‌آموزان حین خواندن کتاب، قدرت تجسم هم داشته باشند و درک کنند مولف برای توضیح یک مطلب پا به پای آنها در حال حرکت است.

وجود چنین نگاهی در بین تیم تالیف کتاب‌های درسی، خودش یک غنیمت بزرگ است، اما تجربه سال‌های تحصیل خودم و آشنایانم نشان داده حس یکی شدن دانش‌آموز و مولف در کتاب‌های درسی به این پررنگی که شما اشاره می‌کنید، نیست.

این وضعیت البته در مورد کتاب ریاضی بهتر لمس می‌شود، چون هنوز این کتاب‌ها در هر مقطعی همان هیولای قدیمی و ترسناکند که نمی‌شود مثل کتاب‌های فارسی، جغرافی و حتی عربی و انگلیسی با آنها ارتباط برقرار کرد.ریاضی غیر از این که یک علم است یک زبان هم هست، یعنی شما یک عبارت خیلی بزرگ را به یک عبارت خیلی کوچک تبدیل و آن را نمادین می‌کنید. نمادین بودن هم خودش سخت است. دوم این که کتاب درسی نیازمند یک‌سری ابزار است که معلم از جمله این امکانات محسوب می‌شود. کتاب درسی، کتابی است که معلم باید آن را با زبان قابل فهم برای بچه‌ها توضیح بدهد. نکته بعدی این که ما با سایر موضوعات درسی مثل فارسی، عربی یا انگلیسی به نوعی زندگی می‌کنیم و آن را می‌فهمیم و همین موضوع روند آموزش را تسهیل می‌کند. اما وقتی در حال خواندن ریاضی هستیم باید کلمه به کلمه روی آن فکر کنیم که خود فکر کردن هم کار ساده‌ای نیست، چون هنگام خواندن ریاضی یک فرآیند مغزی شکل می‌گیرد و بین یک موضوع و موضوع دیگر ارتباط برقرار می‌شود و البته شکل‌گیری این فرآیند ذهنی زمانبر است و خود به خود موجب کندی کار در مقایسه با وقتی می‌شود که مثلا یک متن فارسی را می‌خوانیم. نکته بعدی این است که ما با مفاهیم ریاضی مثلا 2x در زندگی روزمره‌مان کاری نداریم برای همین این که بتوانیم در کتاب درسی بین زبان عامیانه و زبان ریاضی ارتباط برقرار کنیم اولا از جمله مهارت‌هایی است که دانش‌آموز باید کسب کند و دوم این که موضوعی است که من مولف باید به آن توجه داشته باشم.

شاید بعضی‌ها فکر کنند نوشتن کتاب درسی ساده است، اما واقعا این‌طور نیست. برای نوشتن یک خط باید تمام جوانب و ریزه‌کاری‌ها را در نظر گرفت. باید برای کلمه به کلمه آن فکر کرد و برنامه داشت و دانست که می‌خواهیم بچه را با این اطلاعات به کجا برسانیم‌

این که می‌گویید مثلا 2x وارد زندگی روزمره‌مان نشده من را یاد این دغدغه دانش‌آموزان انداخت که ریاضی به چه دردمان می‌‌خورد. واقعا خواندن ریاضی به چه کار ما می‌آید؟

بله، این واقعا یک دغدغه است. این یکی از چالش‌های آموزشی است که دانش‌آموزان احساس نمی‌کنند مطالب درسی‌ای که با آنها کار می‌کنند در زندگی به دردشان می‌خورد. این مساله خود به خود باعث ایجاد اضطراب و برقرار نشدن ارتباط و انس با کتاب درسی می‌شود. وقتی می‌گویم یک مولف حین نوشتن کتاب باید به همه چیز توجه کند دلیلش همین است. دانش‌آموز باید احساس کند ریاضی در جای جای زندگی‌اش کاربرد دارد و حالا سوال این است که ما چگونه این کار را انجام دهیم؟ مثلا اگر من به عنوان مولف بگویم 2 سیب می‌شود 5 سیب می‌تواند این احساس را به دانش‌آموز بدهد که ریاضی در زندگی‌اش ساری و جاری است؟ ما می‌گوییم نه. ما در برنامه کتاب ریاضی اول دبستان آمدیم هر 6 صفحه را یک نگاره قرار دادیم، یعنی به آنها گفتیم شما بیایید یک قسمت از زندگی‌تان را تجسم کنید، همان تصاویری که بشود مفاهیم ریاضی را در آن پیاده‌سازی کرد. این کار کمک می‌کند تا وقتی دانش‌آموز در خانه مثلا روی فرش نشسته احساس کند ارتباط ریاضی در این فرش وجود دارد. پس ما در کتاب درسی بچه‌ها را مجبور می‌کنیم به این نگاره‌ها برگردند و یک مفهوم ریاضی را در برش‌هایی از زندگی برایشان معنادار کنیم.

ادامه مطلب...

[ جمعه 91/10/29 ] [ 9:58 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

زنگ هنر

راهکارهایی برای جذاب کردن زنگ هنر

 

6

 

معلمین عزیز کمی توجه کنید


 زنگ هنر بود.

معلّم گفت:موضوع نقاشی  امروز آزاد است و هر کس هر چه دلش می خواهد می تواند بکشد.

همه شروع به نقش انداختن روی صفحه سفید دفترشان کردند. یکی درخت، یکی خانه،دیگری رود و رودخانه و دیگری ............

در این میان یکی از بچه ها فقط یک مستطیل خالی کشیده بود.

معلم با دیدن این نقاشی با پرخاش هر چه تمام به او حمله برد و بر سرش داد زد:"این چیه که کشیدی؟ خاک بر سرت"

اما دانش آموز ترسان و با لحن معصومانه و اشک بر چشم گفت:

"آ آ آ آ قا قا اق آقا آقا  اجازه این مرقد مادرمه که دیروز با پدرم به دیدنش رفته بودیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!"


از لحاظ روانشناسی همه ی خط هایی که دانش آموز بر لوح سفید می کشد برای خود معنا و مفهوم دارد.

ادامه مطلب...

[ پنج شنبه 91/10/28 ] [ 7:34 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

کودکان 6 تا 4

 

انتزاع در نقاشی کودکان

 

هفت سال اول  زندگی ما، گویی رقم  زننده ما بقی عمر ماست، آنچه ازهیجانات، کیفیات و کمیات این دوران مارا احاطه می‌کند درطول عمرما  تاثیر گذار است برای همین نقش آموزشها و پرورشهای این دوران و حتی پیش از تولد بسیار با اهمیت و پررنگ است. در کشورهای توسعه یافته به مادران باردار پیشنهاد می گردد تا درزمان بارداری به دیدن آثار نقاشی خوب وخلاقانه بروند یا موسیقیهای خوب بشنوند، 

این درحالیست که در کشورما اصولاً به نقاشی کودک که میتواند به نوعی باعث بروز و تجلی هیجانات انسانی باشد خیلی سطحی و کم اهمیت نگاه  می گردد.

با این توضیحات نقش آموزش نقاشی ( در قالب پرورش خلاقیت دیداری ) اهمیت خاصی پیدا می کند .

یکی از بخشهایی که باعث میشود تا والدین ، نقاشی کودکان را ( در گروه الف ) (سه تا پنج سالگی )جدی نگیرند یا اصولاً آن فرصت  بسیار  طلایی را از دست دهند بخاطر آنست که با مفهوم انتزاع در آثار کودک آشنا نیستند .  متاسفانه  بعضی از معلمان نقاشی نیزنا آگاهانه سعی دارند تا روند انتزاع نگری کودکان  را به نوعی از بین ببرند  که این  کار به حس جستجوگری کودک  لطمه وارد  خواهد کرد.

لازمست کارشناس توانمند در بخش خلاقیت دیداری  روشها و طرق مناسب را به والدین گوشزد نماید.

6

ادامه مطلب...

[ چهارشنبه 91/10/27 ] [ 10:29 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

کودکی

میخواهم برگردم به روزهای کودکی

آن زمان ها که پدر تنها قهرمان بود

عشق, تنها در آغوش مادر خلاصه میشد

بالا ترین نقطه ی زمین شانه های پدر بود

بدترین دشمنانم, خواهر و برادران خودم بودند

تنها دردم, زانو های زخمی خودم بود

تنها چیزی که میشکست, اسباب بازی هایم بود...

نقاش :شبنم موحد - کپی

نقاشی شبنم موحد -کپی



[ یکشنبه 91/10/24 ] [ 10:0 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

خدا

روی هر پله ای که باشی خدا یک پله بالا ترست

نه به خاطر این که خداست

به خاطر این که دست تورا بگیرد.

 

موحد - نگارخانه ایرانی

عکاس : موحد - نگارخانه ایرانی



[ یکشنبه 91/10/24 ] [ 9:57 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

کلاف دلم

کلاف زندگی من با بودن تو رنگی شده

 

شایسته موحد - نگارخانه ایرانی

عکاس : شایسته موحد



[ یکشنبه 91/10/24 ] [ 9:52 عصر ] [ شبنم موحد ]

نظر

:: مطالب قدیمی‌تر >>

مجله اینترنتی دانستنی ها ، عکس عاشقانه جدید ، اس ام اس های عاشقانه

الکسا