کودکی
دلــم بــراـے کودکــیـم تنگ شــده….
براـے روزهایـــے کــه باور ســاده اـے داشتــم
هــمه آدم هــا را دوست داشــتم…
مــرگ مادر “کــوزت” را باور مـــے کردم و از زن “تناردیه” کینه به دل مـــےگرفتم
مــادرم که مـــے رفت به این فکــر بودم که مثــل مــادر “هــاچ” گــم نشود…
دلــم مـــے خواســت “ممُل” را پیدا کــنم
از نجــارـے ها کــه مـــے گذشتـم گوشـه چشمــے به دنبال “وروجـک” مـــے گشتم
تمام حســرتم از دنیــا نوشتن با خودکــار بود
دلــم براـے خدا تنگ شــده …
خدایــــے که شبها بوســه بارانش مــے کردم…
دلـم براـےکودکیم تنگ شده
[ دوشنبه 92/1/5 ] [ 7:26 عصر ] [ شبنم موحد ]
